.svg)
براد پیت و یک مصاحبه خودمانی!
پارسینه: براد پیت پس از سال‌ها بازی در جلوی دوربین سینما تلاش دارد موقعیت خوب قبلی خود را حفظ کند و در رقابت با بازیگران جوان، موفق باقی بماند.
براد پیت پس از سال‌ها بازی در جلوی دوربین سینما تلاش دارد موقعیت خوب قبلی خود را حفظ کند و در رقابت با بازیگران جوان، موفق باقی بماند.
برادپیت بازیگر 50 ساله سینما، بیش از بیست سال است که در رشته بازیگری فعالیت دارد.
او در اواسط دهه هشتاد میلادی با بازی در نقش‌های کوتاه و مکمل شروع کرد و در دهه نود میلادی بود که تبدیل به یک بازیگر درجه یک شد.در ابتدای کار بسیاری از منتقدان سینمایی به توانایی بازیگری او باور نداشتند و می‌گفتند وی به خاطر شکل ظاهر‌ی‌اش موفق شده است. پیت تلاش کرد با بازی در فیلم‌های غیر متعارف فیلم‌سازان سرشناس و مستقل نشان دهد یک بازیگر جدی است که به کارش اهمیت می‌دهد
وی هم‌اکنون اکشن دلهره‌‌آور «جنگ جهانی زد» را روی پرده سینماها دارد. این فیلم طی 2 هفته نمایش عمومی در سینماهای آمریکای شمالی 128 میلیون دلار فروش کرده است .در گفت‌وگوی اینترنتی زیر با خبرگزاری رویترز، برادپیت درباره فعالیت‌های سینمایی، پدر شدن، جایزه اسکار و جنبه‌های مختلف بازیگری صحبت می‌کند.
* شهرت از نظر شما یعنی چه؟
- یعنی مصیبت و دردسر! همین. موفقیت هم مثل یک دیو و هیولاست. می‌تواند باعث شود شما کارهای غلط و اشتباه زیادی کنید.بستگی به این دارد که آن را چگونه ببینید و از آن استفاده کنید.
- می‌گویند در زندگی خود سعی دارید ساده باشید، درست است؟
- چند روز قبل به پدر بزرگم تلفن کردم. او گفت: فیلمت را تماشا کردیم. پرسیدم کدام فیلم و او از آن سوی خط از مادر بزرگم پرسید: اسم اون فیلم براد که دوستش نداشتم چیست؟! واقعیت زندگی این است. بعضی وقت‌ها ما هستیم که خودمان را دست بالا می‌گیریم.
* چرا کمتر تن به مصاحبه می‌دهید و اصولاً آدم کم حرفی هستید؟
- تا زمانی که حرفی برای گفتن ندارید، بهتر است که سکوت کنید و حرفی نزنید. شما باید بدانید درباره چه چیزی صحبت می‌کنید و به گفته‌هایتان باور و ایمان داشته باشید. به همین دلیل است که کمتر مصاحبه می‌کنم. از انجام مصاحبه راحت نیستم. در عین حال، خیلی وقت‌ها سؤالات هم تکراری و کلیشه‌ای است. مگر چند بار می‌توان به یک پرسش تکراری پاسخ داد. چند بار می‌توانم بگویم چه حسی درباره این یا آن کشور دارم و نظرم درباره این یا آن موضوع چیست؟
در عین حال، واقعاً چه کسی اهمیتی به این نکته می‌دهد که مثلاً نظر و دیدگاه من درباره چین چیست؟ من یک بازیگرم نه سیاستمدار یا جامعه‌شناس. فیلم‌نامه‌ای به دستم می‌دهند و من آن را بازی می‌کنم. کار من سرگرم کردن تماشاگران است و در نهایت می‌توانم با فیلم‌هایم کمی آن‌ها را به فکر فرو ببرم، تا درباره مسائل مختلف اجتماعی هم فکر کنند.
* بازیگر خوب از نظر شما چه کسی است؟
- وقتی شما آدمی را ملاقات می‌کنید، آیا فقط به نوع نگاه او و چهره‌اش توجه می‌کنید؟ ممکن است خیلی‌ها شما را در نگاه اول تحت تأثیر قرار دهند. اما خیلی‌ها هم هستند که در همان نگاه اول مورد توجهتان قرار نمی‌گیرند. اما به تدریج متوجه آن‌ها می‌شود و پس از مدتی می‌گویند آن‌ها چقدر خوب هستند. بزرگترین و موفق‌ترین بازیگران آن کسانی نیستند که زیبایی ظاهری دارند و در نگاه اول، توجهتان را جلب می‌کنند. این توجه سطحی و گذرا است.
باید توانایی و قابلیت بازی در نقش‌های مختلف و پیچیده را داشت و فقط به ظاهر زیبا قناعت نکرد. زیبایی خیلی زود عادی می‌شود و در پس آن، باید هنری وجود داشته باشد که باعث تداوم کارتان شود. نگاهی به بازیگران موفق بیندازید. شاید آن‌ها از زیبایی و جذابیت ظاهری بالایی برخوردار نباشند اما این هنر، توانایی و استعداد آن‌هاست که باعث ماندگاری‌شان شده است. خود من هم آن دسته از بازیگرانی را دوست دارم که توانایی بازیگری دارند و دلم می‌خواهد خودم هم جزو این دسته از بازیگران باشم.
* به چه نوع کار بازیگری اعتقاد دارید؟
- من تعلیم دیده روشن «متد» کنستانتین استانیسلاوسکی هستم و در مدرسه بازیگری اکتورز استودیو درس خوانده‌ام. باورم این است که شیوه بازیگری متد که کنستانتین استانیسلاوسکی پایه‌گذاری کرد بهترین شیوه بازیگری است. این شیوه کمک می‌کند تا در قالب کاراکتر مورد نظر خود فرورفته و یک بازی زیرپوستی و طبیعی ارائه کنم.
شما وقتی کاراکتر خود در یک فیلم سینمایی را می‌شناسید و با روحیات و خلق و خوی او آشنا می‌شوید، خیلی بهتر می‌توانید او را بازی کنید و تصویر درست‌ـری از وی ارائه کنید. هر بار که برای بازی در نقشی انتخاب می‌شوم، تمام تلاشم را می‌کنم تا بفهمم او کیست، چه کارهایی انجام می‌دهد و دلایلش برای انجام این کارها چیست. در این حالت خیلی به این کاراکتر نزدیک می‌شوم و فاصله‌ای بین او و خودم نمی‌بینم.
* بچه‌ها را خیلی دوست دارید. پدر بودن چه لذتی دارد؟
- واقعیتی را به شما بگویم وقتی پدر می‌شوید و فرزند دارید، دیدگاهتان نسبت به زندگی و همه چیز عوض می‌شود. من یک بازیگر موفق بوده‌ام و زندگی خوبی هم داشته‌ام. اما داشتن فرزند اصلاً چیز دیگری است و نمی‌توان آن را با هیچ چیز دیگری مقایسه کرد. این روزها احساس می‌کنم باید وقت بیشتری را به خانواده و فرزندانم اختصاص دهم و کمتر جلوی دوربین سینما ظاهر شوم.
متوجه یک نکته بسیار مهم شده‌ام و آن هم این است که بچه‌دار شدن باعث می‌شود شما روی خودتان هم تمرکز بیشتری کنید. این یک لذت واقعی است. وقتی شما از خودتان و فکر کردن به خودتان خسته شده‌اید، بچه‌ها دریچه تازه‌ای را به روی شما می‌گشایند و باعث می‌شوند جور دیگری به دنیا و زندگی نگاه کنید. در این حالت، می‌توانید حتی یک کتاب بنویسید و در فیلم‌های بهتری بازی کنید. در کل داشتن فرزند یک تجربه گرا‌ن‌بها و خارق‌العاده است.
* حالا که فرزندانتان این‌قدر برایتان مهم هستند، آن‌ها چه نقشی در آینده و تصمیم‌گیری‌هایتان دارند؟
این روزها از خودم می‌پرسم تا قبل از این چه کردهام و آن‌ها وقتی به گذشته‌ام نگاه می‌کنند چه می‌بینند؟ این مسئله چراغ راه من برای آینده و کارهایی است که قرار است انجام دهم. احساس می‌کنم در تصمیم‌گیری‌هایم عقل و منطق بیشتری به خرج می‌دهم و این تصمیم‌ها عاقلانه‌تر و بالغ‌تر شده است. هر تصمیمی که می‌خواهم بگیرم از خودم می‌پرسم فرزندانم در آینده درباره آن چه خواهند گفت و چه نظری خواهند داشت؟
* خودتان فکر می‌کنید در طول مدت‌زمانی که مشغول بازی در فیلم‌ها بوده‌اید، کارتان بهتر و بهتر شده است؟
- این اتفاقی است که برای هر بازیگری که کار و حرفه‌اش را جدی بگیرد، می‌افتد. بحث اصلی این است که آیا ما در انجام کارهای‌مان جدی هستیم یا نه. در تمام این سال‌ها سعی کردهام با هر فیلمی قدمی به جلو بردارم و کارم را بهتر کنم. یادگیری، اصل اول من در زمان بازی در فیلم‌ها بوده است. از هر چیز که کمک می‌کند تا چیزی را بیاموزم بهره و کمک می‌گیرم و سعی می‌کنم در کار بعدی‌ام به کار ببندم. حضور در جلوی دوربین برای مثل یک کلاس درس بوده است. هم درس یاد گرفته‌ام و هم درس پس داده‌ام.
- هرچه بزرگتر می‌شوید ارزش‌هایتان تغییر می‌کند و یک چیز تازه برایتان حکم یک چیز با ارزش و عزیز را پیدا می‌کند. این روزها احساسم این است که باید وقت بیشتری را به عزیزانم و آدم‌های دور و برم اختصاص دهم. برایم یک پدر قوی بودن بسیار مهم است و این که چطور می‌خواهم راهنمایی فرزندانم را به عهده بگیرم. نوع نگاهم به فیلم‌هایی که می‌خواهم بازی کنم هم عوض شده است. حالا به دنبال فیلم‌نامه‌هایی هستم که دارای ارزش‌های اجتماعی و خانوادگی باشند.
شما وقتی تجربیات زیادی کسب می‌کنید، این تجربیات در نوع نگاه و انتخاب‌هایتان تأثیر مستقیم می‌گذارند. حالا بهتر می‌توانم فیلم‌هایی را پیدا و انتخاب کنم که حرفی برای گفتن دارند. به راحتی هم از بازی در فیلم‌هایی که قصه‌هایی سطحی دارند، سر باز می‌زنم و اصلاً از بابت عدم حضور در آن‌ها افسوس نمی‌خورم. حالا می‌دانم که فرزندانم به تماشای فیلم‌هایم می‌نشینند و دلم می‌خواهد وقتی آن‌ها را تماشا می‌کنند، به پدرشان افتخار کنند.
* برای «مانی بال» نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شدید. چه حسی نسبت به این مسئله دارید
- سال‌هاست که در حال بازی در فیلم‌های سینمایی هستم. به اندازه کافی فیلم بازی کردهام . پس از این همه سال فعالیت هنری، می‌دانم که هم حرفه بازیگری و هم جوایز سینمایی بی‌وفا و بی‌ثبات هستند. این طبیعت حرفه ماست. ما در حال دوچرخه سواری هستیم و نه اتومبیل‌رانی. روی دو چرخ پا می‌زنیم و نه چهار چرخ. پس هر لحظه احتمال افتادن وجود دارد. با این حال، کتمان نمی‌کنم که وقتی نامزد دریافت جایزه می‌شوم، خوشحال و هیجان‌زده می‌شوم.
ارسال نظر