.svg)
آیت الله مظاهری: مردم داری، تقلب، چاپلوسی و تملق نیست
پارسینه: آیت الله مظاهری گفت: «منظور از مردم داری، تقلب، دورویی، چاپلوسی و تملق نیست. کسی که مردم را فریب دهد و با زبان چرب دیگران را خام کند، نمی تواند ادعای مردم داری داشته باشد.»
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مظاهری، این مرجع تقلید در جلسه درس اخلاق خود که در مسجد حکیم اصفهان برگزار شد، درباره صبر اجتماعی سخنانی را مطرح کرده است. بخشی از سخنان وی را که درباره مردم داری است در ادامه می خوانید.
تفاوت مردم داری و حقه بازی
منظور از مردم داری، تقلّب،دورویی، چاپلوسی و تملّق نیست. در واقع، مردم داری یعنی خدمت خالصانه به خلق خدا که با صداقت و صمیمیّت همراه باشد. کسی که مردم را فریب دهد و با زبان چرب دیگران را خام کند، نمی تواند ادعای مردم داری داشته باشد و رفتار او ناشی از سعه صدر نیست، بلکه از وسوسه شیطان سرچشمه می گیرد و مهم آنکه به مقصود مورد نظر هم نخواهد رسید و از تملّق یا نیرنگ خود نتیجه مطلوب نخواهد گرفت.
کسانی که مردم را فریب می دهند و صفا و صداقت ندارند و با ظاهری مردم فریب، به نیرنگ دیگران می پردازند، گرچه ممکن است در ابتدا زرق و برقی در زندگی پیدا کنند یا شهرتی به دست آورند، اما طولی نمی کشد که این شهرت به طور کلّی از بین می رود و دوان دوان به سوی ضدّ مطلوب خود که از آن گریزان بودند، می شتابند. امام حسین«سلام الله علیه» در روایت شیرینی می فرمایند: «یعنی هرکس بخواهد از راه گناه به مطلوب خود برسد، نه تنها به مقصود و مطلوب خود نمی رسد، بلکه با شتاب به آنچه از آن حذر داشته خواهد رسید.»
حقیقت مردم داری و مردم داری حقیقی
مردم داریِ با حقیقت و صداقت و مروت، همان است که در روایات شریف اهل بیت«سلام الله علیهم»، از جمله حقوق افراد نسبت به یکدیگر شمرده شده است: «انسان هرچه برای خود می خواهد برای دیگران هم بخواهد و آنچه برای خود نمی پسندد برای دیگران هم نپسندد.» مرحوم شیخ کلینی«رضوان الله تعالی علیه» در کتاب شریف کافی، روایات مختلفی را با این مضمون نقل می کند.
کاسب مردم دار، به طور ناخودآگاه مشتری بیشتری دارد؛ روحانی که به راستی رابطه خود را با خدا و امام زمان«ارواحنافداه» اصلاح کند و در برخورد با مردم، صفا، صداقت و صمیمیت بیشتری داشته باشد، خواه ناخواه می تواند با افراد بیشتری رابطه برقرار کند و حرف خود را به دیگران برساند. لذا بحث ما این است که انسان در معاشرت با مردم، به گونه ای رفتار کند که خداوند متعال خواسته است. آن گونه که از نظر هر انسان پاک سرشتی، کار و رفتار او درست و منطقی باشد. اتّفاقاً شیوه صحیح برخورد و معاشرت اجتماعی، بیشتر فطری است. اگر کسی با خود بیندیشد، فطرت او به او می فهماند چه رفتاری بهتر و مناسب تر است.
حضرت آیت الله مظاهری چه خوب بود می فرمودند وضع افرادی که می گویند خدمت به خلق ثواب دارد و درب منزاشان به روی مردم بسته است و یا کاری برای گرفتاران انجام نمی دهند که می توانند انجام دهند چگونه است