چهار مشکل مهم در وزارت علوم

اولین مشکل: وامهای دانشجویی
وامهای دانشجویی برای دانشجویانی که شهریه پرداخت می کنند و عمدتا از قشر ضعیف و یا متوسط جامعه هستند، در حکم نان شب را دارد؛ اما در عمل بسیاری از دانشجویان با افتادن در کاغذ بازیهای رایج از این لطف بی منت محرم می شوند! دانشجویی که با هزار رویا و امید از دورترین شهر در کشور به تهران و یا دیگر شهرها برای علم آموزی می رود در نهایت با کوله باری از ناامیدی به زادگاه خود بر می گردد.

دومین مشکل: بیکاری
شاید این مشکل ربطی به وزارت علوم به طور مستقیم نداشته باشد و مدیران این وزارتخانه سر بالا بگیرند و باافتخار از افزایش تعداد دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهها و موسسات آموزش عالی وابسته به این وزارتخانه سخن بگویند اما پرسش اساسی این است عدم تعادل و تناسب میان تعداد فارغ التحصیلان و بازار اشتغال نمی تواند بی ارتباط با این وزارتخانه باشد. شاید خیلی سخت نباشد که وزیر محترم آینده در این وزارتخانه با یک ارزیابی سنجیده و علمی از وضعیت اقتصادی و میزان رشته های تخصصی به ویژه در حوزه علوم انسانی و تناسب این رشته ها با بازار کار درصدد تعدیل برخی رشته ها و یا دستکم تعداد پذیرش دانشجویان نماید. کاری که در نهایت به سود این وزارتخانه و دانشجویان خواهد بود.

سومین مشکل: بورسیه های به امید خدا رها شده داخلی:
اگر کسی به مشکلی برخورد ننماید نمی تواند از این گونه بلاتکلیفی ها آگاه باشد. مسئولین وزارت محترم علوم، تحقیقات و فناوری از هر دانشجوی پذیرفته شده بورسیه داخل در مقطع دکتری تعهد کتبی و محضری می گیرند که بعد از فارغ التحصیلی، این دانشجویان حتما باید به عنوان اعضای هیات علمی در خدمت وزارت علوم و موسسات آموزشی و مراکز علمی وابسته به این نهاد باشند و جایی دیگری شاغل نشوند و درعین ناباوری و تناقض از همین دانشجویان خواسته می شود که خودتان بروید یک دانشگاهی یا مرکز آموزشی وابسته به وازرت علوم پیدا کنید و جایابی شوید.

( برخلاف تعهد محضری که وزارت علوم گرفته است که براساس آن، دانشجویان بورسیه اعم از داخلی و خارجی در مراکری که خود این وزارتخانه تعیین می کند به خدمت بعد از فارغ التحصیلی مشغول شوند) و دانشجوی درمانده در به در دنبال مرکز دانشگاهی یا موسسه ای برای پذیرش هیات علمی است و تاسف انگیز تر اینکه وقتی در هیات مرکزی جذب نیز ثبت نام می کند و چند دانشگاهی را انتخاب می کند دانشگاههای منتخب حتی هیچگونه تماسی با این دانشجویان نمی گیرند تا به ظاهر هم شده بگویند برای مصاحبه بیایید تا رد صلاحیت علمی کنیم، چراکه تا اسم بورسهای داخلی می آید هزینه پرداخت این بورس ها و اینکه این دانشجویان به بهانه اینکه بدون ارزیابی علمی وارد دانشگاه شده و بعضا بیسواد هستند پیشاپیش و خیلی نامحترمانه رد صلاحیت علمی می شوند مگر اینکه سفارشی باشند!

چهارمین مشکل:
خدمات رفاهی شامل غذا و خوابگاه مهمترین دغدغه دانشجویانی است که چند صباحی به عنوان میهمان به داشنگاه میزبان وارد می شوند و نبود خدمات بهداشتی مناسب، غذاهای کم کیفیت و بعضا بیماری زا و برخی برخوردهای نامحترمانه و امنیتی با ساکنان خوابگاههای دانشجویی از مهمترین مشکلات اینگونه دانشجویان است.

و سخن آخر اینکه اکنون بعد از خدای متعال، چشم امید دانشجویان به دستان پرتوان دولت اعتدالیون و نوید بخش تدبیر و امید است تا با رای احتمالی نمایندگان محترم مجلس به وزیر محترم پیشنهادی، فرجی در کار آینده سازان کشور حاصل شود.