ظریف: راهی پرپیچوخم پیشروی ایران و ۱+۵ است
پارسینه: وزیر امور خارجه کشورمان با اشاره به مشکلاتی که هفته گذشته در مذاکرات هستهای پیش آمد، خاطرنشان کرد که ایران صددرصد به توافق نهایی جامع متعهد است و در عین حال راه پرپیچوخمی با چانهزنیهای دشوار پیشروی دوطرف قرار دارد.
متن کامل گفتوگوی یک ساعته محمد جواد ظریف با دیوید ایگناتوس، خبرنگار روزنامه واشنگتن پست چنین است:
ایگناتوس: بگذارید با اشاره به وضعیت مذاکرات شروع کنم. پس از اینکه هیات شما روز جمعه مذاکرات فنی در وین را ترک کرد، همکارتان عباس عراقچی گفت که اقدام آمریکا برای تقویت اعمال تحریمهای موجود خلاف روح توافق ژنو است و افزود که ایران در حال بررسی "یک پاسخ مناسب" است. آیا میتوانید توضیح دهید که به عقیده شما موضع ایران چگونه باید باشد؟
ظریف: ما به اطمینان از اینکه این پروسه که ما آغاز کردیم و به شجاعت زیادی از جانب ما برای رسیدن به این توافق نیاز داشت، به یک نتیجه رضایتبخش که همه الزامات توافق موقتی ژنو را رعایت میکند متعهد هستیم، یعنی اینکه در ایران برنامه غنیسازی داشته باشیم و در عین حال نگرانیها و نیز محدودیتهای اعمال شده توسط جامعه بینالمللی رفع شود. این هدف ماست. ازآنجا که ما معتقدیم برنامهمان منحصرا برای مقاصد صلحآمیز است، قصد نداریم هیچگونه شک و تردیدی درباره ماهیت منحصرا صلحآمیز برنامهمان باقی بگذاریم. بنابراین از طرف ما، ما معتقدیم که رسیدن به توافق بسیار آسان است. البته برای رسیدن به آن به اراده سیاسی جدی و حسننیت نیاز است.
اکنون اظهاراتی از واشنگتن شنیده میشود.
ما میدانیم که تهران و واشنگتن وسایر اعضای گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه، چین و آلمان) جوامع یکپارچهای نیستند، حتی حکومتهای یکپارچهای نیستند. ما دیدگاههای مختلفی در ایران داریم.
برخی از آنها با صراحت و شدت توسط مخالفان توافق ابراز شده است، تا جایی که حتی برخی از آنها خواستار کنار گذاشتن من شدهاند. به عقیده من این در یک جامعه دموکرات که در آن نیروهای مختلف، دیدگاههای سیاسی مختلف و شاخههای مختلف دولتی که برای بررسی و ایجاد تعادل در اعمال قدرت سیاسی عمل میکنند، عادی است.
همین درباره آمریکا نیز صدق میکند. من فکر میکنم کاملا طبیعی است که قانونگذاران آمریکایی نگران باشند.
ما همه امیدواریم که هم مخالفان ما و هم مخالفان شما در آمریکا بیش از هرچیزی به فکر امنیت ملی کشورشان باشند. من این را درباره هردو طرف میگویم و تنها روی یکی متمرکز نیستم.
ولی معتقدم که به دلیل سیاستهای بخشهای مختلف داخل آمریکا و سلطهگری سیاست های آنها گاهی منافع ملی در این پروسه اشتباه گرفته میشود. ولی این چیزی نیست که من باید بگویم. این یک مسئله داخلی برای آمریکاست و من معتقدم که مردم و دولت آمریکا به خوبی از پس حل آن برمیآیند.
ولی وقتی صداهایی از داخل دولت میشنوی که منطق مذاکرات را زیر سؤال میبرد، این غیرقابل تحمل میشود، چه نقض مفاد طرح اقدام ژنو باشد و چه نباشد.
ولی اگر اظهاراتی شنیده شود که با هدف مذاکرات تضاد دارد و از داخل دولت به گوش میرسد، این نتیجه بسیار معکوس خواهد داشت.
بنابراین ما باید توجه شرکای مذاکراتیمان را با شدیدترین لحن به این مسئله جلب کنیم و فکر میکنم ما این کار را کردیم. این به این مفهوم نیست که مذاکرات مرده است.
این یعنی مذاکرات به مانعی برخورده است. همانطور که مارک تواین گفته است، خبر مرگ آن شدیدا اغراق شده است.
بنابراین من معتقدم که ما باید ارزیابی مجددی درباره آنچه میخواهیم انجام دهیم یا داشته باشیم. همه باید این کار را بکنند، با این دیدگاه که این موانع باید برداشته شود تا بتوانیم پیش برویم، به میز مذاکرات بازگردند.
ما این کار را با حسننیت انجام میدهیم، با اراده سیاسی و عزم راسخ نه تنها برای اجرای اولین گام بلکه برای رسیدن به توافق نهایی در کمترین زمان ممکن که به عقیده ما به نفع همگان است و هرگونه تلاشی برای اختلال در آن باید متوقف شود، زیرا نتیجه منفی خواهد داشت.
ارسال نظر