.svg)
مردم از کارگاه‌های مترو می‌ترسند
پارسینه: متروی تهران بیش از ٤٥ سال است که به شکل اسمی در تهران کلید خورده؛ اما به شکل مشخص از سال ١٣٦٦ فعالیت اجرائی خود را با خرید تجهیزات مجدد و اختصاص اعتبارات مجزا در زیر شهر تهران و حومه آن شروع کرده است.
به گزارش شرق؛ مترو و کارگاه‌های آن در همه حدود سه‌دهه‌ای که در زیر و کنار و بالای خانه‌های مردم تهران حضور داشته و یک شیفت و سه شیفت کار کرده، مزاحمت داشته؛ اما تخریب و جان‌گیری نداشته است. شهردار تهران در ١٢ سال گذشته که مسئول شهر تهران بوده همواره بابت مزاحمت‌های پروژه‌های شهری از جمله مترو تهران از مردم عذرخواهی کرده است.
درباره حوادثی که از چند ماه قبل در داخل، کنار یا نزدیکی ایستگاه‌های مترو در‌حال‌ساخت مترو رخ داده است، حرف‌و‌حدیث و انکار و اقبال زیادی وجود داشته و دارد؛ اما تاکنون به‌واسطه نبود اطلاع‌رسانی دقیق و صادقانه از سوی دستگاه‌های اجرائی و مسئول، نگرانی‌های مردم درباره حضور کارگاه‌های مترو در نزدیکی خانه‌هایشان بیشتر شده است. گزارش اولین حادثه یعنی انفجار لوله گاز در شهران که در ادامه مسئولان مدیریت بحران این انفجار را در نتیجه برخورد تجهیزات مترو اعلام کردند، از سوی مسئولان شهرداری رد شد و بعد هم گزارش تکمیل یا تأیید‌کننده دیگری وجود نداشت. در حوادث دیگر هم در این مدت جز توضیحات مدافعانه مدیران شهرداری، توضیح یا گزارشي بدون جانب‌داری وجود نداشته تا خیال مردم را راحت کند. درعینحال پیمانکاران متخلف هم به اذعان اعضای شورای شهر تهران در این حوادث، جریمه یا حذف نشدند و همچنان مشغول کار هستند.
متروي تهران همین چند روز قبل صدوپنجمین ایستگاه را به‌روی مردم باز کرد، درحالی‌که قرار بود از سال ٩٤ تعداد بیشتری از ایستگاه‌های خط سه، شش و ٧ مترو به‌مرور به خطوط مترو شهر تهران اضافه شود. خط شش متروی تهران که ٣۱ کیلومتر طول و ۲۷ ایستگاه دارد، از جنوب شرقی تهران در دولت‌آباد شروع شده و تا سولقان در شمال غربی امتداد می‌یابد و خط هفت مترو تهران هم به طول ٢٧ کیلومتر و با ٢٥ ایستگاه از جنوب شرقی تهران از محدوده ورزشگاه تختی آغاز می‌شود و با عبور از بزرگراه امام علی (ع)، خیابان شهید محلاتی، میدان قیام، خیابان مولوی و میدان هلال احمر، به سمت شمال مسیرش را ادامه می‌دهد. این دو خط قرار بود از یک سال قبل دست‌كم در بخش‌هایی، آماده بهره‌برداری باشند؛ اما تاکنون آماده نشده‌اند.
این احتمال وجود دارد با سرعتی که شهردار تهران در ماه‌های پایانی دوره مسئولیت خود در شهرداری تهران در پیش گرفته است، تعدادی از ايستگاه‌هاي ابتدایی و انتهایی این خطوط البته با محدودیت واگن بهره‌برداری شود؛ اما نکته اصلی قبل از تکمیل و بهره‌برداری اين است که این تونل‌ها و ایستگاه‌ها به اندازه خطوط یک، دو و پنج که سال‌های قبل آماده شده‌اند، ایمن و قابل اعتماد هستند!؟
محسن سرخو، عضو کمیسیون حمل‌ونقل و عمران شورای شهر تهران، درباره تأخیرها، سرعت غیرمعمول عملیاتی در پروژه‌های مترو و به‌‌ويژه فرونشست‌های اخیر در کارگاه‌های مترو در صحن شورا و درباره رسانه‌ها، صحبت کرده است؛ او در تأکید دارد که بهتر بود شهرداری تهران درباره این نشست‌ها با مردم صادقانه‌تر برخورد می‌کرد تا نگرانی‌های آنها را برطرف کند.
او گفت: فرونشست‌های اخیر در مترو مسیر تهران، نگرانی‌های زیادی را به دنبال داشت و انتظار از مجموعه شهرداری تهران این است که به عنوان مجموعه‌ای تخصصی که تعداد زیادی متخصص با آن در ارتباط هستند، برای آگاهی و رفع نگرانی مردم نظرات تخصصی و بدون جانب‌داری را درباره این فرونشست‌ها اعلام کند.
او افزود: درست است که ما هم به سرعت کار مترو تأکید داریم اما شهر تهران، شهری زنده است و مردم در هر بخش آن زندگی می‌کنند و این پروژه در بیابان‌های خالی از سکنه در دست اجرا نیست و میلیون‌ها نفر از آن استفاده می‌کنند. در چند مورد نشست اخیر که حدود ٢٠ نفر در آنها کشته و زخمی و مصدوم شدند، هرکدامشان اگر در زمان شلوغی یا اندکی عقب و جلوتر اتفاق می‌افتاد، فاجعه‌ای وسیع در تهران رخ می‌داد و هیچ‌کس نمی‌توانست جواب‌گوی آن باشد. از نظر ما همین مقدار هم که باعث این خسارت جانی و مالی شده است، باید پیگیری شود.
روزنامه همشهری هم که ارگان شهرداری تهران است و عموما سکاندار جریانات سیاسی است و به دور از مباحث تخصصی ورود می‌کند، در این موارد اعلام کرده که نشست‌ها در اثر برداشت‌های بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی است. این سؤال مطرح است که چطور این سفره‌های زیرزمینی فقط زیر ایستگاه‌های مترو نشست می‌کنند؟ و چرا در این چند سال این‌قدر زیاد شده است؟ این کارگران که از دنیا رفته‌اند سر این سفره‌های آب زیرزمینی چه‌کار می‌کرده‌اند؟ من نمی‌دانم با این اظهار نظرات غیرتخصصی، این افراد جواب مردم و دانشجویان و کارشناسان دیگر را چه می‌دهند؟
این عضو شورای شهر تهران افزود: از نظر ما سفره‌های آب زیرزمینی تهران صحبت دیگری است و موضوع نشست‌های مسیر مترو هم مسئله دیگری است. ما نیامدیم موضوع را در شورا بزرگ کنیم و تذکر جدی بدهیم. علت هم این بود که نمی‌خواهیم توقفی در پیشرفت کار مترو رخ دهد اما نگران سلامت و جان مردم هستیم و اعتقاد داریم که اگر قرار است پیشرفت کار مترو حوادثی را برای شهروندان داشته باشد و جان آنها را به خطر بیندازد، اصلا بهتر است که هیچ پیشرفتی نداشته باشد.
مهندسان مشاور در اجرای خطوط مترو باید کارهای طراحی و ایمن‌سازی را در زمان اجرای پروژه و تا بعد از بهره‌برداری در دست داشته باشند و تدقیق کنند و نقشه و دستور کار و مشخصات مسیر را داشته باشند و ازطرف‌دیگر باید با مکاتبه با دستگاه‌های اجرائی ذی‌ربط، اطلاعات لازم را از تأسیسات زیرسطحی در مسیر به دست بیاورند و سازوکار لازم برای حفاظت و ایمنی این تأسیسات شهری اتخاذ کنند. درعینحال با اسکن‌کردن از سطح زمین و گمانه‌زنی‌ها از تونل‌ها، مسیر و خاک این محدوده، توضیحات را ارائه کند تا حفره‌ها، نشست‌ها، خاک‌شستگی‌ها، چاه‌ها، مغارها، قنات‌ها و جریان‌های آب زیرسطحی شناسایی شوند و برای هرکدام اقدام مناسب صورت گیرد.
سرخو تأکید دارد که در این سال‌ها شاهد هستیم که به‌گونه‌ای کار می‌کنند تا پروژه را به سرانجامی که خودشان می‌دانند برسانند. او افزود: در مسیر اجرای تونل ممکن است به یک جریان آب برخورد کنند، این جریان را قطع می‌کنند و این جریان مسیر خود را تغییر می‌دهد و این آب از بین دانه‌های خاک تخلیه و دانه‌های خاک فشرده می‌شود و در نتیجه یک نشست را شاهد هستیم. جریان آب که مسیرش تغییر کرده هم مسیر جدیدی را پیدا می‌کند و ممکن است یک سال یا دو سال بعد از اجرای این پروژه، در بخشی دیگر حادثه‌ای دیگر ایجاد کند. برای همه این کارها راهکارهای فنی و تخصصی وجود دارد و انتظار از شهرداری این بود که در اولین اتفاقی که در شهران رخ داد، با پیمانکار و مشاور برخورد جدی صورت می‌گرفت و جریمه یا خلع ید می‌شدند. این اتفاق رخ نداد و هیچ برخوردی را از ناحیه شهرداری تهران با وجود تأیید تخلف و اهمال پیمانکار شهرداری تهران، شاهد نبودیم و اتفاقات بعدی یکی پس از دیگری رخ دادند. البته این شرکت‌ها گفتند ما نامه داده‌ایم و ما این نامه را بررسی کردیم. آنها در این نامه به شرکت آب اعلام کرده‌اند که در ضمن کار به لوله آب برخورد کرده‌اند و این لوله نشت کرده و حالا شما بیایید نشتی را حل کنید.
این مکاتبات آن روندی که باید باشد نیست و قبل از اجرا باید این مراحل طی شود تا نقاط و مسیر مشخص باشد و از این مجموعه‌های تأسیسات شهری بخواهند تا با آنها همکاری کنند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا این کار شهرداری برای این نبود که شهرداری نگران است همین چند پیمانکار موجود هم از ادامه کار منصرف شوند و کار متوقف بماند؟ تصریح کرد: این‌طور نیست، اینها شرکت‌هایی هستند که بانک شهر را به‌عنوان تأمین‌کننده مالی پشت‌سرشان آورده‌اند و از خدا می‌خواهند که باشند و این منابع را هزینه کنند و هیچ‌جا نمی‌روند. سرخو گفت: در حادثه اخیر که در یک چاه گمانه را زدند و یک کارگر را پایین کشید و پشت‌سر آن یک مأمور آتش‌نشانی را هم پایین کشید، تماما اشکال داشت. در شرایطی شما نمی‌دانید دیواره ریزشی هست یا نه، باید لوله‌گذاری و نردبان‌گذاری می‌شد و باید قطر آن به اندازه عبور یک نفر باشد، این موارد ابتدایی‌ترین امور مهندسی است. اگر نمی‌خواهید این کارها را هم داشته باشد، از دستگاه‌هایی استفاده کنید که با میله‌هایی که داخل زمین می‌کنند می‌توانند لایه‌های زمین را شناسایی کنند و برای گمانه‌زنی اصلا لازم نیست که چاه بزنید و آدم پایین بفرستید. درحال‌حاضر هم در احداث، هم در گمانه‌زنی‌ها و در نهایت هم سازه‌ای پرخطر ایجاد می‌شود. درعینحال جان افرادی که در این مسیر خسارت دیده‌اند ارزشمند است و نباید بگویید، حادثه در کارگاه عادی است. از نظر ما درِ کارگاهی را که چنین حادثه‌ای در آن رخ می‌دهد باید بست.
این عضو شورای شهر تهران می‌گوید: درباره چنین حوادثی که نگرانی مردم را در پی داشته است، شهرداری تهران باید نشستی مطبوعاتی برگزار می‌کرد و مسئولان و کارشناسانی را از مترو و پیمانکاران مربوطه می‌آوردند تا خبرنگاران از آنها سؤال کنند و در نهایت خیال مردم راحت شود چراکه مردم با این حوادث واقعا نگران هستند.
او افزود: اصلا چه تضمینی وجود دارد که چنین حوادثی فردا در کنار یا زیر خانه مردم اتفاق نیفتد و روابط‌عمومی شهرداری باید درباره چنین مسائلی اطمینان می‌داد و اعلام می‌کرد که با پیگیری‌ها و سازوکارهای اجرائی و جریمه‌ها و تذکرهایی که داشتیم، این اطمینان را می‌دهیم که دیگر چنین حادثه‌ای تکرار نشود، اما به‌جای این کارها صورت‌مسئله را پاک می‌کنند و تیترهای انحرافی در روزنامه همشهری می‌زنند و می‌گویند ربطی به مترو نداشته است. سرخو تأکید دارد که مردم خیلی خوب این رفتارها را می‌فهمند و سؤال برایشان ایجاد می‌شود که چطور این سفره‌های آب زیرزمینی فقط از زیر ایستگاه‌های مترو سر برمی‌آورد؟ چطور در جاهای دیگر اتفاق نمی‌افتد؟ مردم با این شرایط نگران می‌شوند و از اینکه در نزدیکی این کارگاه‌ها هستند واهمه دارند.
ارسال نظر