راهکارهایی برای کاهش خطر ابتلا به واریس

عارف سعیدی متخصص آسیب‌های ورزشی و مدرس دانشگاه تهران بیان کرد: برای تقویت عضلات پا، اگر هدف برجسته شدن عضله است باید تمرینات قدرتی با وزنه صورت بگیرد. در صورتی که هدف استقامت و بالا بردن تحمل عضلانی است باید از وزنه‌های کم با تکرار زیاد استفاده شود.

او افزود: موضوع تغذیه برای دریافت پروتئین کافی نکته حائز اهمیت دیگر است؛ بنابراین تغذیه خود را برای استقامت عضلانی جدی بگیرید که متخصصان تغذیه در این زمینه مشاوره‌های لازم را ارائه می‌دهند.

این متخصص آسیب‌های ورزش مطرح کرد: تقویت عضلانی برای درمان واریس به طور قطعی موثر نیست. برای کاهش ابتلا به واریس در مرحله اول باید اقدامات پیشگیرانه مانند عدم ایستادن و نشستن زیاد را رعایت کنیم. در صورتی که به دلیل برخی شرایط مجبور به نشستن زیاد هستیم، یک میز یا صندلی زیر پای خود قرار دهیم که از میزان خم شدن زانو کاسته شود.

سعیدی بیان کرد: باید به این نکته توجه داشت که نشستن و بی حرکتی باعث ضعیف شدن پمپ عضلانی شده و در نتیجه رگ‌های واریسی بیشتر ایجاد می‌کند. کارمندان و افرادی که از حالت نشسته بیشتر استفاده می‌کنند و مستعد ابتلا به واریس هستند، سعی کنند چند دقیقه یکبار در مکان فعالیت خود قدم بزنند. همچنین توصیه می‌شود بعد از بازگشت به منزل ۱۵ دقیقه دراز بکشند و پا‌های خود را در سطح بالاتری قرار و مچ پای خود را نرمش دهند.

مدرس دانشگاه تهران افزود: افرادی که زیاد سرپا هستند، سعی کنند روی هر دو پا به یک میزان وزن خود را قرار ندهند و وزن را بین پا‌های خود جابجا کنند و مچ پای آزادتر را مورد نرمش قرار دهند.

سعیدی در پایان تصریح کرد: در کل توصیه می‌شود از حالت ثابت ماندن به مدت زیاد پرهیز کنید و در مکان فعالیت یا کار خود نرمش مچ پا‌ها و قدم زدن را فراموش نکنید.