اعتراف مرکل به شکست در افغانستان

« آنگلا مرکل » صدراعظم آلمان در مصاحبه‌ای با شبکه خبری دویچه وله در پاسخ به اینکه در جریان کنفرانس رهبران اتحادیه اروپا در اکتبر به وی لقب "ماشین سازش" داده بودند، گفت: من یک ماشین نیستم، بلکه در حقیقت یک انسان هستم.

وی درباره رویکردش در زمینه سیاستگذاری‌ها در کنفرانس‌های بین المللی نیز گفت: من همیشه با ذهنی باز وارد چنین گفتگوهایی شدم.

صدراعظم در حال کناره گیری آلمان همچنین در پاسخ به رویکردش وقتی با یکی از مقام‌های کشورهایی روبروست که با ارزش‌هایش سازگار نیست، گفت: با این حال، من همچنین می‌خواهم بگویم که اگر کسی درک متفاوتی از جهان دارد، باید به او گوش دهید. به هر حال، اگر ما دیگر به حرف یکدیگر گوش نمی‌دادیم، هیچ راه‌حلی پیدا نمی‌کردیم.

وی همچنین بر مواردی چون روابط قوی با متحدان و اینکه آلمان از استفاده از سوخت فسیلی و زغال سنگ خارج می‌شود، تاکید کرد و افزود: ما در آلمان در مقایسه با سایر کشورها خیلی بد نیستیم و همچنین یکی از کشورهای صنعتی پیشرو هستیم.

صدراعظم آلمان ادامه داد، سیستم سیاسی کشور به این معنی است که یک رهبر باید قبل از ارائه قانون جدید، به اجماع نظر بپردازد. ما همیشه برای تصمیم گیری ها به اکثریت نیاز داریم. این موضوعی است که من بارها و بارها با فعالان آب و هوایی صحبت کرده‌ام. آنها می‌گویند، تو باید این کار را الان انجام دهی و من می‌گویم، اما هنوز باید اکثریت را به دست بیاورم. انتظار اجتماعی زیادی وجود داشته است. ترس‌های زیادی وجود دارد. من همیشه به این متعهد بوده‌ام، اما امروز نمی‌توانم بگویم که نتیجه رضایت ‌بخش بوده است.

مرکل افزود: ما باید بار دیگر به تخمین‌های علمی توجه کنیم و به مساله گرم شدن ۱.۵ درجه‌ای جهان توجه داشته باشیم. در اجلاس آب و هوایی گلاسگو به این مساله و نتایج آن اشاره شد. اما از دیدگاه قابل درک جوانان، این مساله هنوز خیلی کند پیش می‌رود.

وی همچنین درباره اوضاع افغانستان نیز صحبت کرد و خواستار نتایجی متفاوت درباره این کشور شد و گفت:‌ ما از این واقعیت بسیار ناراحت هستیم که به درستی نتوانستیم به آنچه می‌خواستیم برسیم؛ یعنی یک نظم سیاسی درست در افغانستان پیدا کنیم؛ نظمی که با آرامشی پایدار در آن دختران بتوانند به مدرسه بروند و زنان بتوانند آرزوهای خود را برآورده سازند.

مرکل در ادامه مصاحبه خود گفت: من اغلب در گفتگوها این سوال را مطرح کرده‌ام؛ چگونه این همه مرد جوان افغان می‌خواهند به آلمان بیایند، در حالیکه در همان زمان مردان و زنان ارتش ما در افغانستان مستقر هستند؟ با این حال، باید این را بپذیریم که نتوانستیم نظمی را در افغانستان ایجاد کنیم که مایل بودیم در آنجا شاهدش باشیم. تقصیر اینها فقط بر گردن آلمان‌ها نیست. افغان‌ها نیز باید بهتر رفتار و عمل می‌کردند و این واقعا مایه تاسف است.

مرکل درباره اینکه بزرگترین چالش زمان صدراعظمی او چه بوده، گفت:‌ دو مساله ای که من آنها را برای خود چالش‌برانگیزتر دیدم، تعداد زیادی از پناهندگانی بود که در سال ۲۰۱۵ به اینجا رسیدند، که در واقع دوست ندارم آن را بحران نام بگذارم زیرا دارم درباره مساله مردم صحبت می‌کنم. ما با فشاری از سوی بسیاری از افرادی که از سوریه و کشورهای همسایه آن فرار می‌کردند، مواجه بودیم. حالا هم مساله پاندمی کروناست شاید اینها بحران‌هایی بودند که مردم ما را به صورت مستقیم هدف قرار دادند. اینها برای من بزرگترین چالش‌ها بودند.

صدراعظم آلمان در ادامه گفت که اتحادیه اروپا هنوز باید بتواند یک سیستم مشترک برای رسیدگی به پناهندگی و مهاجرت پیدا کند و یک تعادل بین کشورهای مبدا و کشورهایی که پناهجویان برای نخستین بار به آنجا می‌رسند به وجود بیاورد تا به پناهندگان کمک کرده و با علت‌های اصلی فرار مردم مقابله کند.

وی با تکرار جمله معروف ۲۰۱۵ "ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم" اذعان داشت که "آن چیزهایی که انتظارش را داشتیم آنطور که باید، پیش نرفت" اما این را هم گفت که پیشرفت و دستاورد بزرگی درباره پناهجویان در آلمان به دست آمد و بسیاری از آنها اکنون در این کشور به صورت دائم ساکن هستند و کار می‌کنند.