چرا طعم آب شرب در برخی از شهرهای ایران تغییر کرده است؟

کوشیار اعظم واقفی، مدیر کل نظارت و کنترل کیفیت شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور امروز در جمع خبرنگاران، اظهار داشت: در کل کشور 834 واحد آزمایشگاهی داریم که آزمایشگاه‌های مرکزی معمولا کامل‌تر هستند و حتی قابلیت سنجش میزان فلزات سنگین و سموم را نیز دارا هستند ولی آزمایشگاه‌های دیگر پارامترهای میکروبی، فیزیکی، شیمیایی و ... را کنترل می‌کنند.

وی افزود: در سطح کشور یک تیم ممیزی حرفه‌ای به منظور سنجش آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت آب ایجاد کرده‌ایم که این تیم بر روی مقایسه بین داده‌های آزمایشگاهی و سنجش دقت آزمایشگاه‌ها متمرکز شده‌اند.

اعظم واقفی با بیان اینکه از نظر نظارت کیفی و سنجش کیفیت آب در سطح روز دانش دنیا قرار داریم گفت: ما در هر منطقه‌ای که زندگی می‌کنیم به طعم آب آن منطقه عادت داریم که این طعم به میزان املاح آب بستگی دارد.

مدیر کل نظارت و کنترل کیفیت شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور ادامه داد: آبی که مناسب شرب است نمی‌تواند بدون املاح باشد و وجود املاح در آب به معنای غیرقابل شرب بودن آن نیست.

این مقام مسئول در خصوص تغییر طعم آب در برخی شهرهای کشور گفت: کاهش کمیت آب بر روی کیفیت نیز اثرگذار است؛ مثلا در شهر اصفهان منبع اصلی آب شرب مردم سد زاینده‌رود بوده که امسال با کاهش قابل توجه آب‌دهی این سد تعدادی از چاه‌های مختلف از جمله چاه‌های شهرداری برای تامین آب شرب مردم مورد استفاده قرار گرفته‌اند و از آنجایی که میزان املاح آب چاه‌ها بیشتر از میزان املاح آب سد زاینده‌رود بوده، مردم گمان می‌کنند طعم آب تغییر کرده است.

وی افزود: در واقع تغییر طعم آب در برخی از شهرهای کشور به دنبال تغییر منابع تامین آب بوده که به تبع آن با تغییر میزان املاح آب مردم گمان می‌کنند طعم آب تغییر کرده است.

اعظم واقفی گفت: افزایش یا کاهش املاح آب به معنای غیرقابل شرب بودن آن نیست و آب شربی که در شبکه در شهرهای مختلف برای استفاده مردم تزریق می‌شود به طور کامل از نظر پارامترهای مورد نیاز استاندارد است.