روزی که صدام به خاطر ترور شهید صیاد از مسعود رجوی تشکر کرد

امیر سرتیپ غلامحسین دربندی از همرزمان شهید سپهبد علی صیاد شیرازی با اشاره به تبریک صدام به مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین روایت می‌کند: بر اساس نامه‌ای که از سازمان استخبارات (سازمان اطلاعات) عراق به دست ما رسیده است، یک روز بعد از شهادت شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، صدام در تماس تلفنی، از مسعود رجوی خائن تشکر کرد و با خوشحالی به او تبریک گفت که توانسته است این افسر ایرانی را ترور کند. در آن نامه به نقل از صدام آمده است که پرونده این افسر ایرانی تا امروز روی میز من باز بود و امروز با ترور او آن را بستیم. شاید مفهوم حرف‌های صدام این باشد که این افسر ایرانی، همه آرزو‌های من را بر باد داد و نقشه‌های مرا نقش بر آب کرد. او حتی در یکی از جلسه‌های ستاد ارتش عراق گفته بود: «باید از فرماندهان جوان و جسوری مانند صیاد شیرازی در هر جنگی ترسید.»

این اظهارات صدام نشان داد که با وجود گذشت سال‌ها پس از جنگ تحمیلی، دشمن کینه‌جو همچنان دنبال صیاد بود تا انتقام خود را از او بگیرد. اقدام دشمنان در ترور شهید صیاد شیرازی نشان می‌دهد که او توانسته بود در طول دفاع مقدس ضربات سهمگینی بر پیکر ارتش بعث عراق و استکبار جهانی وارد کند. صیاد در کنار همه ویژگی‌های معنوی‌اش دارای یک نبوغ و دانش نظامی فوق‌العاده بود که باعث می‌شد در صحنه کارزار بتواند اقدامات نظامی را به خوبی طراحی و فرماندهان و نیرو‌ها را سازماندهی کند.

این شهید بزرگوار زمانی فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران را بر عهده گرفت که کشور در سخت‌ترین شرایط به سر می‌برد. دشمن بعثی بخش‌هایی از ۵ استان ایران را با مساحتی بیش از ۱۳۰۰۰ کیلومتر مربع تصرف کرده بود. پس از سانحه هواپیما c ۱۳۰ در هفتم مهر ماه سال ۱۳۶۰، که حامل تعدادی از مجروحان جنگ تحمیلی و برخی از فرماندهان نظامی کشورمان از جمله سرلشکر، ولی الله فلاحی، جانشین رئیس ستاد مشترک بود، حضرت امام خمینی (ره) بلافاصله شهید صیاد شیرازی را به سمت فرمانده نیروی زمینی ارتش منصوب کردند. شهید صیاد در مورد این انتصاب می‌گفتند:
«هنگامی که امام خمینی (ره) مرا به فرماندهی نیروی زمینی منصوب کردند، در جبهه‌های غرب مشغول آزادسازی مناطقی بودم که استکبار سعی داشت در آن مناطق آشوب ایجاد کند. روزی که حکم حضرت امام اعلام شد، در بلندای یکی از ارتفاعات غرب مشغول شناسایی شهر بوکان بودم، زیرا قرار بود بعد از ظهر آن روز طی عملیاتی بوکان را آزاد کنیم. برخی از همرزمان به من تبریک می‌گفتند. من به آن‌ها می‌گفتم که هنوز عملیات انجام نشده است، ولی آن‌ها گفتند که الان در اخبار رادیو اعلام شد که امام خمینی شما را به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب کرده‌اند. یک لحظه بدنم لرزید و فکر کردم، آیا می‌توانم از عهده این مسئولیت سنگین برآیم؟ بلا فاصله به سجده افتادم و از خداوند متعال طلب استمداد کردم.»


صیاد انسان بزرگی بود و انسان‌های بزرگ اینگونه‌اند. حب ریاست ندارند و از مسئولیت‌هایی که به آن‌ها داده می‌شود خوشحال نمی‌شوند بلکه نگران می‌شوند که آیا می‌توانند به وظایف خود عمل کنند؟ در حقیقت شهید صیاد شیرازی فرمانده ارتشی بود که باید بخش‌های تصرف شده را از پنج استان کشور در سخت‌ترین شرایط روحی و نظامی آزاد می‌کرد.

منبع:
کتاب «دکتر بدو»، خاطرات سرتیپ دوم غلامحسین دربندی درباره امداد در دفاع مقدس.