چرا در گذشته، یک شبانه روز روی زمین ۲۶ ساعت طول می‌کشید؟!

به گزارش پارسینه به نقل از عصر ایران، حتما بارها در طول زندگی خود گفته‌اید که ایکاش روز بیشتر از ۲۴ ساعت بود و وقت بیشتری برای انجام کارهای خود داشتید. بررسی‌های دانشمندان نشان می‌دهند که لزوما طول شبانه روز ثابت نیست و می‌تواند با توجه به متغیرهای مختلف تغییر کند. مخصوصا اینکه در گذشته زمین طول شبانه روز کمی بیشتر بوده است.

در گذشته ماه سبب شده که طول شبانه روز در کره زمین ۲.۲ ساعت افزایش یابد

به گزارش خبرآتلاین، بررسی‌های دانشمندان نشان می‌دهد که ماه در دو دوره مختلف فاصله بیشتری با کره زمین داشته است. همین نیز سبب شده که طول روز ۲ ساعت افزایش یابد. طبیعتا تغییر در طول روز می‌تواند روی میزان انرژی خورشیدی دریافتی و دما تاثیر قابل‌توجهی داشته باشد. به‌ همین‌خاطر دانشمندان تصور می‌کنند که این اتفاق سبب تغییر در سیستم‌های آب‌و‌هوایی کره زمین و وضعیت اتمسفر شده است.

این روزها فاصله مدار ماه با کره زمین به‌طور متوسط حدود ۳۸۳۴۰۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود. هرچند که قمر زمین همیشه در این فاصله نبوده است. کره زمین و ماه به‌صورت متقابل به همدیگر انرژی وارد می‌کنند. انرژی کره زمین باعث می‌شود که ماه همیشه در مداری مشخص باقی بماند و انرژی گرانشی ماه نیز سبب می‌شود که حرکت کره زمین به دور خود و خورشید کمی آهسته‌تر شود. در واقع نیروی وارد شده توسط ماه روی طول روزهای ما تاثیر دارد.

پیشتر در اخبار علمی دیده بودیم که دانشمندان تاثیر متقابل ماه و کره زمین را شبیه‌سازی کرده و تغییرات آنها را در طول زمان بررسی کنند. هرچند که شبیه‌سازی‌ها چندان درست نبودند. چراکه بر اساس آنها زمین و ماه باید ۱.۵ میلیارد سال پیش با همدیگر برخورد می‌کردند. اخیرا تیمی از زمین‌شناسان به سرپرستی He Huang از دانشگاه فناوری چنگدو چین مسئله را مجددا بررسی کرده‌اند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که طول شبانه روز در گذشته زمین حدود ۲.۲ ساعت بیشتر از امروز بوده است. البته دانشمندان اینبار برای بررسی تاریخچه کره زمین به بررسی لایه‌های موجود در محیط‌های اقیانوسی پرداختند که قدمت آنها به ۷۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش می‌رسد. این لایه‌ها می‌توانند قدرت موج‌های اقیانوس را در طول زمان نشان دهند، مسئله‌ای که با نیروی وارد شده از سمت ماه ارتباط دارد.

دانشمندان چینی داده‌های دریافتی از لایه‌های اقیانوسی را با مدل‌های مربوط به چرخش زمین و ماه ترکیب کردند. نتایج نشان داد که در طول دو دوره مختلف و پس از ثبات نسبی سرعت چرخش کره زمین به شکل چشم‌گیری تغییر کرده است. در طول این دو دوره ماه ۲۰ هزار کیلومتر دورتر از کره زمین بوده و همین نیز سبب شده که طول شبانه روز ۲.۲ ساعت بیشتر شود.

جالب اینجاست که یکی از این دو دوره بین ۶۵۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش یعنی همزمان با انفجار فرگشتی کامبرین در زمین رخ داده است. دوره‌ای که در طول آن بسیاری از شاخه‌های اصلی حیوانات به‌وجود آمدند و تنوع زیستی فوق‌العاده گسترده شد.

دومین دوره در گذشته زمین که طول شبانه روز افزایش یافته است نیز به حدود ۳۴۰ تا ۲۸۰ میلیون سال پیش مربوط می‌شود. دوره‌ای که در آن یخچال‌های غول‌پیکر سطح کره زمین را پوشانده بودند.

افزایش طول شبانه روز در گذشت باعث شده که میزان اکسیژن کره زمین افزایش یابد. اتفاقی که در نهایت تنوع زیستی گسترده کنونی را رقم زده است. یافته‌های جدید همچنین یک نظریه نسبتا معروف را نیز زیر سوال می‌برند.

پیشتر این باور وجود داشت که دوره عصر یخبندان تاثیر قابل‌توجهی روی چرخش کره زمین داشته است. هرچند بررسی‌ها نشان می‌دهد که کاهش سرعت چرخش کره زمین ارتباط مستقیمی با نیروی کشندی ماه دارد.