.svg)
اولین مریضخانه ایران+عکس
پارسینه: پس از این بیمارستان، چند بیمارستان دیگر نیز در تهران دایر شد که می توان از بیمارستان نظامی تهران نام برد که موسس آن شاهزاده علیقلی میرزا بود.
به گزارش پارسینه ، بیمارستان ها یکی از جمله مراکزی هستند که امروزه در سرتاسر کشور عزیزمان ایران در دسترس قرار دارند، اما جالب است بدانید که تا زمان ناصرالدین شاه قاجار مکانی به نام بیمارستان و یا مریض خانه وجود نداشت و معالجه بیماران صرفا بر عهده حکیم باشی ها بود.
اولین مریضخانه ای که در تهران دایر شد و بیماران را بستری کرد، بیمارستان دولتی بود که در سال ۱۲۹۰ هجری قمری به دستور ناصرالدین شاه قاجار در خیابان سپه امروز تأسیس گردید و اکنون این بیمارستان سینا خوانده می شود، چنانچه ناصر نجمی در این باره مینویسد: ناصرالدین شاه در یکی از سفرهای خود به فرنگستان ضمن بازدید از نقاط مختلف شهرها از چند بیمارستان هم بازدید به عمل آورده توجه شاه قاجار به اهمیت چنین محل و نقشی که در معالجه و مداوای بیماران داشت جلب گردید بطوریکه بلافاصله پس از بازگشت به ایران دستور تأسیس یک بیمارستان مجهز را صادر کرد و این وظیفه مهم را به عهده ناظم الاطباء، طبیب مخصوص خود واگذار کرد، ناظم الاطبا پس از تفحص و جستجوی زیاد محلی را در نزدیک چهارراه حسن آباد پیدا کرد و آن را به بیمارستان اختصاص داد و نام آن را هم مریضخانه دولتی گذاشت.
در همین موقع در مدرسه دارالفنون شعبه ای به نام رشته طب دایر گردیده و مقرر شد دانشجویان رشته طب از نظر آموزشی از مریضخانه دولتی استفاده نمایند، چنانکه هفته ای چندبار دانشجویان رشته طب دارالفنون به همراه استادان خود به بیمارستان دولتی مراجعه کرده و در اطاق هایی که بیماران بستری بودند آموزش عملی می دیدند.
ناظم الاطبا سال ها ریاست مریضخانه دولتی را به عهده داشت و پس از او چند نفر دیگر این کار را عهده دار گردیدند و سرانجام در سال ۱۳۱۹ شمسی نام مریضخانه دولتی به بیمارستان سینا تغییر یافت.
اعتماد السلطنه در خاطرات درباره نخستین بیمارستان ایران و امکانات آن می نویسد: این مریضخانه چند سال است بنا شده یعنی چهار سال است، عمارت و محوطه بسیار عالی می باشد که همیشه بیست و پنج نفر مریض در اینجا معالجه می شوند و دوا و غذا و لباس و تخت خواب و لحاف و سایر لوازم بیماران از جانب دولت داده می شود و سه نفر طبیب و سایر لوازم بیماران از جانب دولت داده می شود و سه نفر طبیب و جراح بسیار قابل که از مدرسه دارالفنون تعیین شده اند دائماً مواظب مرضا هستند.
پس از این بیمارستان، چند بیمارستان دیگر نیز در تهران دایر شد که می توان از بیمارستان نظامی تهران نام برد که موسس آن شاهزاده علیقلی میرزا بود. مریضخانه دولتی پس از چندی و در سال ۱۳۱۹ به پاس زحمات پدر طب ایران به بیمارستان سینا تغییر نام داد و این بیمارستان سال‌های متمادی، محلی برای معالجه و درمان امراض بیماران بود.
همیشه یاد گرفتیم تمام کم و کاستیهامون رو گردن یکی دیکه بندازیم...همیشه از قاجار خیلی بد گفتیم و یه نفرت غیر معقول نسبت بهش داریم...ولی قبول کنیم که در اون زمان ایران خیلی فقیر بود و نه نفتی بود و نه کشور درامدی داشت...و تنها راه پیشرفت ایران همین سفر به اروپا و یاد گرفتن پیشرفتهای غربیها و انتقال آن به ایران بود...
اولین مریضخانه ایران هفتصد سال قبل به دستور غازان خان ایلخانی در تبریز تأسیس گردید که قسمتی از آن مدرسه طب بود و قسمتی دیگر بیمارستان اسمش هم ربع رشیدی بود
اون موقع هم دکتراها پولکی بودند ؟
آیامی گفتند کار مون ریسک داره؟ (انگار که فقط خطر در شغل پزشکی هست)
آیا می گفتند درس زیاد خواندیم ؟
(انگار که دردیگر رشته ها بدون زحمت و ضعیف شدن چشم و ناراحتی اعصاب و .... درد مرض دیگر کسب علم می شود.)
پزشکان آن زمان مقایسه می کردند که شما می روید بازار و جنس را هرچقدر بگویند می خرید به ما که می رسید می نالید؟
(شاید آن موقع پزشکان متوجه غلط بودن این مقایسه شدندو فهمیدند که من اگر بروم و بخواهم به عنوان مثال یخچالی بخرم نگاه به توان مالی خودم می کنم .یخچال را قسطی می خرم ، مدلی ارزانتر می خرم و شاید اصلاً نخرم اما یک پزشک می داند زمانی که بیمار با حال خراب به نزدیکترین بیمارستان آورده می شود و از قضا آن بیمارستان خصوصی است بیمار تا دم مرگ هم برود مهم نیست و اول طلب پول می کنند تا مبادا درآمدی ماهانه چند صد میلیونی آقا یا خانم دکتر اندکی کم بشود )
خدایا پزشکانی که فقط به پول فکر می کنند و آنچه برایشان مهم نیست جان مردم است به راه راست هدایت بفرما.آمین یا رب العالمین