دوپینگ تا کجا پیش خواهد رفت؟

پایگاه اینترنتی Agence Science presse در مصاحبه‌ای با کریستیان آیوت، پرسش این پاسخ‌ها را جویا شده است. آیوت، تنها آزمایشگاه کنترل دوپینگ در کانادا را مدیریت می‌کند، این آزمایشگاه توسط آژانس بین‌المللی ضددوپینگ (AMA) مورد تایید قرار گرفته است و در سال 1976 درست قبل از بازی‌های المپیک مونترال پایه گذاری شده است. آیوت که در رشته شیمی تحصیلکرده است، در حال حاضر در راس دومین آزمایشگاه جهان از نظر حجم نمونه های آزمایش شده، قرار دارد. او 30 سال است که با دوپینگ مبارزه می‌کند.

آیا مبارزه با دوپینگ طی سه دهه گذشته تغییر کرده است؟

- بله. این مبارزات منسجم تر شده است. در دهه 80، 25 هزارتست هر سال در جهان گرفته می‌شد،‌اما امروزه حدود 270.000 تست در سال گرفته می‌شود. ورزشکاران خارج از مسابقات ورزشی بیشتر کنترل می‌شوند و دیگر این آزمایشات نفوذ در زندگی شخصی شناخته نمی‌شود. بیشتر ورزشکاران در صورتی که دوپینگ نکرده باشند،‌ به انجام آزمایشات دوپینگ راضی می‌شوند.

آیا آزمایش دوپینگ در همه رشته‌های ورزشی گرفته می‌شود؟

- هیچ ورزشی مستثنی نیست، اما در بعضی ورزش‌ها ثابت شده که استفاده از دوپینگ بیشتر است، مثلا در ورزش دوچرخه‌سواری حرفه‌ای، اسکی و ژیمناستیک این روند معمول است. دختران جوان برای لاغر شدن از دارو استفاده می‌کنند که اثرات مخربی بر سلامتی‌شان دارد، در برخی کشورها فشارهای سیاسی بر روی ورزشکاران زیاد است و این مساله به افزایش دوپینگ دامن می‌زند.

آیا داروهای نیروزا، تغییر کرده‌اند؟

- مواد پایه‌ای تغییری نداشته‌اند،‌ مثلا استانوزولول که استرویید آنابولیک مشهوری است و بن جانسون برای بالا بردن قدرت ماهیچه‌های خود از آن استفاده کرده بود. هنوز استفاده می‌شود داروهای مُدر توسط ورزشکارانی که می‌خواهند خود را در یک رده ورزشی نگه دارند،‌ استفاده می‌شود. برای آسان‌تر شدن بهبودی، از دوز پایین تستسترون نیز استفاده می‌شود. داروهای محرک برای مقابله با خستگی مصرف می‌شوند و شاید چند هزارم ثانیه کمبود را جبران کنند. مواد پایه‌ای در حال افزایش هستند. از داروهای ترکیبی نیز اغلب استفاده می‌شود، گاهی حتی شش ماه قبل از آزمایش و تست آنها را مصرف می‌کنند.

پس قضیه موش و گربه بازی است؟

- دقیقا، ورزشکارانی که دوپینگ می‌کنند روش‌های خود را تغییر می‌دهند. برای مثال،‌ تکنولوژی تشخیص آنابولیک‌ها امروزه هزار برابر دقیق‌تر از دهه 80 شده است. بعضی از نشانه‌های این مواد نیروزا برای مدت طولانی در ادرار باقی می‌ماند. مواد دیگر همچون EPO و هورمون‌های افزایش دهنده ، قبل از 24 ساعت ناپدید می‌شوند. باید در تمام مراحل کار ورزشکاران از آنها آزمایش گرفته شود.

فکر می‌کنید مقصر دوپینگ کیست؟

- جامعه ای که ما در آن زندگی می‌کنیم مقصر است. مردم از مواد نیروزا استفاده می‌کنند. برای کم کردن وزن، برای کاهش دردها و غم‌ها ، همیشه از دارو استفاده می‌شود. ورزشکاران که دختران و پسران همین جامعه هستند نیز همین رفتار را دارند. من نمی گویم که همه ورزشکاران دوپینگ می‌کنند. خیلی از آنهایی که دوپینگ می‌کنند احساس گناه و پشیمانی می‌کنند، اما بزرگ‌ترین قربانیان دوپینگ ورزشکارانی هستند که به ناحق از جایگاه قهرمانی خود محروم می‌شوند.

شما در بازی‌های المپیک چه نقشی ایفا کردید؟

- من به عنوان کارشناس کمیته‌ بین‌المللی المپیک در المپیک لندن حضور داشتم. ما برای کنترل، یک بازدید کلی کردیم. در کمتر از یک ماه از بیش از 10.500 ورزشکار، پنج هزار تست خون و ادرار گرفته شد. مبارزه با دوپینگ زمانی که پیش‌بینی نشده باشد، موثرتر است.