رویت کرکس مصری در معرض خطر انقراض در شهرستان بردسکن+فیلم

به گزارش پارسینه؛ معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی گفت: محیط بانان منطقه حفاظت شده درونه در شهرستان بردسکن این استان موفق به ثبت دیگری از گونه ارزشمند «کرکس مصری» شدند.

جواد نباتی افزود: محیط بانان "هادی باقری مقدم" و "محمد ذبیحی" در شهرستان بردسکن موفق شدند برای چندمین بار در منطقه حفاظت شده درونه از حضور این گونه ارزشمند مستندسازی کنند.

وی بیان کرد: کرکس مصری در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض طبقه‌بندی شده است.

معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست استانی گفت: کرکس‌ها با تغذیه از لاشه حیوانات نقش سودمندی در پاکسازی طبیعت و جلوگیری از انتشار بیماری ها و آلودگی ها دارند.

وی در خصوص ویژگی‌های ظاهری این گونه ارزشمند بیان کرد: طول بدن ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر و گستردگی بال ها ۱۵۵ تا ۱۸۰ سانتیمتر است.

وی اظهار کرد: شاه پرهای اولیه و ثانویه در سطح روی بال ها سیاه و سفید و در سطح زیر سیاه هستند که در تضاد با سفیدی زیرتنه به خوبی نمایان است. پوست عریان صورت زرد و منقاری به همین رنگ با نوک سیاه دارد. رنگ پرندۀ نابالغ قهوه ای مایل به سیاه است، رو تنه قهوه‌ای روشن و پوست عریان صورت و منقار خاکستری است.

معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست استانی در مورد ویژگی‌های زیستی این گونه ارزشمند اظهار کرد: در مناطق باز نظیر استپ‌ها، دشت‌ها، سواحل شنی و نیز رودخانه ها، تالاب هایی با پوشش گیاهی کم ارتفاع، خلیج‌ها، دره‌ها و کوه‌ها به سر می‌برد.

وی اظهار کرد: به خوبی با حاشیه بیابانها و کوهستان‌های احاطه شده توسط مناطق بیابانی سازگار شده است. اغلب به تنهایی یا جفت در حال پرواز و جستجوی غذا و در زمان فراوانی غذایی در دسته‌های کوچک دیده می‌شود.

نباتی با بیان اینکه پروازی پرتحرک با بال زدن های قوی و نیز بال بازروی های متعدد دارد، اظهار کرد: پرندهای لاشه خوار است اما از طعمه های زنده نظیر پستانداران کوچک، پرندگان، خزندگان به ویژه لاکپشت ها و حشرات تغذیه می‌کند.

وی گفت: این گونه برای تغذیه از تخم پرندگان با سنگ بر آنها می‌کوبد؛ جوجه آوری این گونه از اواسط تا اواخر فروردین، به صورت منزوی و با تشکیل قلمرو و به ندرت با تشکیل کلنی های کوچک آغاز می شود. تک همسر است و معمولا هر سال آشیانۀ سال قبلش را بازسازی و استفاده می کند.

وی افزود: کرکس مصری معمولاً دو و گاهی یک تا سه تخم نیمه بیضی کوتاه، سفید، نخودی یا مایل به قرمز، با خال‌ها و لکه‌هایی قهوه ای مایل به قرمز یا قرمز مایل به ارغوانی می‌گذارد.

نباتی گفت: جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند؛ پرورش جوجه ها ۷۰ تا ۹۰ روز به طول می انجامد.

این مسوول اظهار کرد: پراکنش و فراوانی این گونه، به صورت تابستان گذران، مهاجر عبوری و جوجه‌آور در تمامی مناطق کوهستانی ایران دیده می‌شود.

نباتی گفت: از مهمترین عوامل تهدیدکننده برای این پرنده در مقیاس بین المللی را می‌توان کاهش جمعیت سم‌داران، تخریب و از دست دادن زیستگاه، آلودگی با آلاینده های شیمیایی به ویژه سرب، برخورد با خطوط انتقال برق، کاهش دسترسی پذیری به لاشه‌ها به دلیل کاهش رهاسازی لاشۀ دام ها در طبیعت، نام برد.

منطقه حفاظت شده «درونه» در ۵۰ کیلومتری غرب شهرستان بردسکن و نزدیک به منطقه حفاظت شده توران واقع شده است. شاخص ترین گونه های گیاهی این منطقه زیره کوهی، فلفل بوته ای کوهی، کلپوره، بادرنج، آویشن، کاکوتی، گل زرد، بومادران،کما، پرسیاوش، دم اسب، بارهنگ و پونه است.