چرا می گویند ماه رمضان، ماه توبه است؟

پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله ماه مبارك رمضان را ماه توبه و انابه مى داند و مى فرمايد:
«وَ هُوَ شَهْرُ الإنابَةِ»

انابه يعنى چه؟ با توجه به اين كه انابه هم خودش معانى متعددى دارد، ولى در اين زمينه انابه يعنى پيوسته، پى در پى، با قدم عبادت و طاعت به جانب خدا حركت كردن.

حضرت مى فرمايد: اين ماه، ماه انابه است، يعنى ماهى است، با قدم هاى محكم مثل روزه، قرائت قرآن، فهم قرآن، عمل به قرآن و يك قدمش كه خيلى قدم مهمى است، تمرين ترك گناه است. اين مجموعه، يك قدم بسيار با سرعتى است كه در يك ماه شما را از اين دنياى پر تلاطم، شيطانى، پر فساد و پر از جاذبه گناه، به پروردگار عالم مى رساند، كه با رسيدن شما به خدا، پروردگار در پايان ماه مبارك رمضان در روز عيد فطر مى گويد: چون بندگان من در طول سى روز از شيطانى بودن عوض شده و با حركت به سوى من، الهى شده اند، اين عيد را هم خودم براى شما مى گيرم.

«جَعَلْتَه لِلْمُسْلِمينَ عِيداً» .
خدايا! آن روز را كه روز آخر ماه مبارك رمضان است، تو آن را عيد قرار داده اى.

عيد يعنى زمانى كه مردم همه چيز را نو قرار مى دهند. روز آخر ماه رمضان، انسان يك انسان نو و تازه اى شده است، غير از آنچه كه قبل از ماه مبارك رمضان بوده. اين معناى انابه است.
روزه داشتن، انابه است. آن قدم پيوسته و سى روزه به جانب پروردگار برداشتن، انابه است. قدم طاعت و عبادت، قدم مركب است و روزه جزئى از اين قدم است. بقيه امور، به خصوص اجتناب از گناه و خودسازى مهمترين قدم است.

منبع: تبیان