بازخوانی تاریخ: نخستين اعلان جنگ دولت واشنگتن به آلمان و مقدمه «ابرقدرت» شدن
پارسینه: منبع: http://www.iranianshistoryonthisday.com // انوشیروان کیهانیزاده
ششم اپريل1917 و در ساعت يك و 18 دقيقه بعد از ظهر به وقت واشنگتن، دولت ايالات متحده برغم مخالفت آلماني تبارهاي اين كشور، در سومين سال جنگ جهاني اول به دولت آلمان (آلمان امپراتوري) اعلان جنگ داد.
«وودرو ويلسون» رئيس جمهوري وقت آمريكا دوم اپريل از كنگره اين كشور خواسته بود كه اجازه دادن اعلان جنگ به آلمان را به او بدهد. سناي آمريكا با 90 راي موافق در برابر 6 راي مخالف پيشنهاد ويلسون را تصويب كرد و اين پيشنهاد با 373 راي موافق در برابر 50 راي مخالف به تصويب مجلس نمايندگان آمريكا هم رسيد.
«وودرو ويلسون» رئيس جمهوري وقت آمريكا همزمان با دادن اعلان جنگ به آلمان، آمادگي خودرا به دادن دو ميليارد دلار وام به انگلستان و فرانسه اعلام داشت. با این دو عمل که با محاسبات دقیق قبلی صورت گرفته بود؛ ایالات متحده آمریکا پا به میدان جهانی بازیهای سیاسی و باشگاه قدرت ها گذارد. دولت واشنگتن از دو دهه پیش از آن قدرت نمايي و «خود نشان دهي» را به صورت محدود در قاره آمریکا (آمريکاي لاتين) و منطقه اقیانوس آرام آغاز کرده بود.
لويد جورج نخست وزير وقت انگلستان بلافاصله اقدام ویلسون در دادن اعلان جنگ به آلمان را شادباش گفت و اشاره کرد كه اين اقدام، بهترين فرصت را براي ورود آمريكا به باشگاه قدرتهاي جهاني فراهم مي آورد. تا آن زمان، دولت واشنگتن در قبال امور جهاني، سياست انزوا و سکوت در پيش داشت.
در جریان 19 ماهی که دولت واشنگین با آلمان درحال جنگ بود از نظامی آمریکایی آلمانی تبار استفاده نکرد. آلمانی تبارها بزرگترین درصد نژادی ایالات متحده را تشکیل می دهند.
دولت واشنگتن با همین محاسبات از دسامبر 1941 و پس از اینکه یقین حاصل کرد هیتلر با حمله به شوروی گور خودرا کنده است وارد جنگ جهانی دوم شد و باز با دو وسیله: يکان نظامی و دلار.
ایالات متحده از میان ویرانه های جنگ جهانی دوم به صورت يكي از دو ابرقدرت جهان سر برافراشت، از 1991 كه شوروي به دست چند مقام داخلي، از درون فرو پاشانيده شد و همانند قطعه ای يخ ذوب و سپس بخار شد تنها ابرقدرت گيتي و يكه تاز در ميدان جهاني بوده است.
يک نمونه از آگهي هاي دولت آمريكا در سال 1917 براي استخدام داوطلب جهت خدمات نظامي. [ايالات متحده قانون نظام وظيفه اجباري ندارد و نظاميان آن جز در زمان بحران، داوطلب و پيماني هستند. «درافت» تنها در زمان بحران نظامي و پس از تصويب قوه مقننه صورت مي گيرد. با وجود اين، جوانان اين کشور پس از رسيدن به سن معين، داوطلبانه کتبا اعلام مي کنند که آماده اند هر زمان که اقتضا کند و احضار شوند، به نيروهاي مسلح به پيوندند و همين طور متقاضيان تابعيت آمريکا که بايد سوگند يادکنند که در صورت احضار و دريافت دستور، سلاح به دست خواهند گرفت و طبق امر خواهند جنگيد و يا اموري ديگر را که به آنان ارجاع شود انجام خواهند داد] |
ارسال نظر