نبرد جذاب اینتر و میلان؛ روزی مثل دربی دلامادونینا

یک شب پیش از دیدار نیمه نهایی جام باشگاه‌های اروپای فصل 89-1988 بین میلان و رئال مادرید، رود گولیت با خیالی آسوده خوابید.
کارلو آنچلوتی که هم اتاقی او بود از شدت اضطراب بی‌خواب شده بود، به او نگاه می‌کرد و نمی‌توانست این رفتار را درک کند. این بازیکن هلندی به او گفت:«به لطف بازی خوب ما، از شرایط لذت می‌برم و احساس می‌کنم شکست‌ناپذیر هستم. امشب در تونل به چشمان آنها نگاه می‌کنیم و آنها از همان جا خودشان را می‌بازند. چرا نباید با آرامش و راحتی بخوابم؟»
انتزو برزوت، بازیکن سابق میلان، در بیشتر شب‌هایی که فردای آن دیدار مهمی داشت به همراه بازیکنانی چون تاردلی و کونتی بیدار می‌ماند و تا صبح انتظار می‌کشید.
حالا بازیکنان میلان و اینتر شب گذشته را چطور سپری کردند؟ آیا بیشتر شبیه به گولیت بودند یا روندی شبیه به برزوت را در پیش گرفتند؟
روز موعود فرا رسیده است. شهر میلان 57 سال (فصل 65-1964) است که چنین اتفاقی را تجربه نکرده است. حالا هر دو تیم این شهر در تلاش هستند تا جام قهرمانی لیگ ایتالیا را به خانه ببرند. میلان امیدوار است که بتواند نوزدهمین جام را بالای سر ببرد و اینتر به دنبال ستاره دوم است.

میلان در صورت پیروزی در بازی امشب برابر آتالانتا و پیروز نشدن اینتر برابر کالیاری می‌تواند جشن قهرمانی را به پا کند. حتی اگر این تیم مساوی کند و نراتزوری در ساردینیا شکست بخورد هم آنها قهرمان هستند. اینتر امیدوار است که بتواند همه چیز را به هفته آخر بکشاند.
همه چیز از ساعت شش بعدازظهر به وقت محلی ایتالیا در سن سیرو آغاز خواهد شد و در نهایت پنج ساعت بعد به پایان می‎رسد. درست است که ساسولو می‌تواند در هفته آخر برای روسونری دردسرساز شود اما آنها به اندازه بازی امروز برابر آتالانتا خطرناک نیستند. به نظر می‌رسد که این شرایط درباره دیدار سمپدوریا و اینتر نیز صادق باشد.
شاید اگر اتفاق خاصی نیفتد، امروز همه چیز مشخص شود. میلان امشب اهمیت خاصی در لیگ فوتبال دارد. آنها جدول لیگ را با دو رنگ قرمز و آبی به تسخیر درآوردند و امروز قرار است روزی سرنوشت‌ساز باشد. روزی شبیه به دربی دلامادونینا...
استفانو پیولی در بازی گذشته عملکرد درخشانی داشت و توانست بهترین عملکرد ممکن را از بازیکنان تیمش بگیرد. او امروز هم باید این روند را تکرار کند. این در حالی است که فشار جمعیت حاضر در سن سیرو و تمامی هواداران میلان روی دوش او است.
او به خوبی می‌داند که تیمش برای تجارب این چنینی بسیار جوان است و این حق را دارد که در این شرایط احساساتی شده و تجربه متفاوتی داشته باشد. او امیدوار است که بتواند به تمامی سنت‌های قدیمی میلان عمل کند.